Adrenaline maal zeven

17 oktober
Vandaag is de dag dat we extreme, ongewone en leuke dingen gaan doen, stipt om negen uur komt er een busje dat ons naar een vliegveld brengt aan de rand van Swakopmund. Eerst vullen we wat papieren in waarmee we bevestigen dat we met ons volle verstand weten wat we gaan doen. Mooi daarna krijgen we een harnas tuigje om waarmee we aan de parachutist vastgemaakt worden tijdens de tandemsprong. We zijn met zijn vieren en omdat er maar per vlucht twee personen meekunnen, en wij zijn nummer twee, wachten we geduldig op wat komen gaat. Eerst nog wat instructies wat er van ons verwacht wordt en als groep A geland is mogen wij instappen en nu gaat het allemaal razendsnel. In no time zitten we op 10.000 voet, ongeveer 3300 meter en Letty gaat eerst meteen daarna ik, wauw wat een rush, de vrije val duurt ongeveer 35 seconden en dan gaat de parachute open. Ik voel me als een vogel hoog in de lucht en geniet van het uitzicht, je ziet de zee en de zandduinen terwijl we langzaam naar beneden zweven, Letty is al geland en voordat we het weten vallen we elkaar in de armen. Wat was dat GEWELDIG, de kick de adrenaline, ik heb er geen woorden voor, mijn hoofd tolt, dit ga ik nooit meer vergeten zolang ik leef, wat een boost is dit. Dit is voor herhaling vatbaar ware het niet dat er een aardig prijsje aan vast zit maar vooruit deze kan van de bucket list!

Rond half elf zijn we weer terug en hebben we tijd om effe de stad in te gaan, Letty wil nog een apfelstrudel en ik neem een chocolade taartje met cappuccino, heerlijk. Daarna terug voor wat rust want om half drie gaan we nog quadbiken in de zandduinen van Namibië en da’s ook leuk maar dan net effe anders dan sky-diven. Lekker spelen met dat ding en gassen, ook Letty krijgt er steeds meer plezier in en maakt steeds meer snelheid en krijgt ook steeds meer lef om hier de duinen in te scheuren. Genieten alom, tussendoor gaan we nog op een hardboard en paar keer een zandduin af, plat op de buik en schuiven maar, alleen het terug omhoog lopen bergop te voet is zwaar en al snel zitten we weer op de quadbikes  en na dik drie uur zijn we weer terug en lopen we de stad in voor het avondeten. Echt een dag om nooit maar dan ook nooit meer te vergeten SUPER.

Groetjes,
Letty & Ton