Port Renfrew de laatste dagen

23 mei 2019 - Vancouvereiland, Canada

Dag 18, di 21 mei
Vandaag hebben we tot 12 uur de tijd om nog wat van Victoria te bekijken. Na het ontbijt eerst naar Starbucks voor een cappuccino, daarna door naar Fishermans Wharf en dan lopen we naar Beacon Hill Park. Dit is een prachtig Park midden in Victoria maar gelegen aan de zee met een kinderboerderij en prachtige bomen en planten. We maken hier een rondje en nadat we er zo’n 10 km op hebben zitten gaan we terug naar de camper om onze reis te vervolgen naar Port Renfrew RV Park gelegen in het Pacific Rim National Park.

Voor ons gevoel is het rijden naar het eind van de wereld, de weg gaat alleen maar op en af en de gemiddelde snelheid zakt naar 50 km/u maar na 112 kilometer zijn we er. We vinden de camping en betalen voor 2 nachten á contant CAD 30,- exclusief taks per dag. Normaliter zit het hier vol met vissers maar door nieuwe wetgeving mag er pas vanaf half juli gevist worden op e.o.a. zalm. En die zalm is nu beschermd vanwege het feit dat er hier nog maar een stuk of 78 zeldzame orka’s zitten die hier permanent verblijven en alleen maar deze zalm eten en zonder die zalm zou deze soort uitsterven en dat wil men hier voorkomen.

Dit alles horen we van een of andere gast die een praatje kwam maken en die hier al zijn hele leven komt. Hij vraagt of ik een vuurtje wil maken, ik zeg oké maar dan moet ik zelf eerst even hout hakken, hij helpt mij op gang met wat droog Cedarhout om een vuurtje te maken en even later zitten we te genieten bij ons eigen houtvuurtje. Hij geeft ons nog de nodige tips met leuke stekjes om naar toe te rijden of lopen en zo hebben we alvast een plan voor morgen.

S’avonds gaan we op zoek naar een restaurant maar veel keus is er niet, we rijden een kleine 6 km naar Bridgemans waar we wat kunnen eten en geloof het of niet ze hebben hier ook internet. We hebben al tijden hierheen op weg geen mobiel bereik meer maar internet is er wel! Morgen gaan we hier weer naar toe want iets anders is er kennelijk niet of is dicht maar er is zowaar iets vegetarisch voor Letty dus die is ook weer Happy 🥳

Omdat het vandaag al 22 mei is in Nederland zingen we alvast lang zal die leven voor mijn vader in Nederland want die wordt vandaag 89, Proficiat ouwe, tot zondag bij G dan drinken we er twee op jullie allebei 🍻🍻 Proost alvast.

Dag 19, wo 22 mei
Vanmorgen na het ontbijt aangelopen om het Fairy Lake trail pad te gaan lopen, eerst 3 km ernaartoe en toen kon de fun beginnen. Het leek alsof we direct in het oerwoud beland waren, van een pad was nauwelijks sprake maar her en der hingen lintjes zodat je wist waar je naar toe moest. Het was kruip door sluip door en over omgevallen bomen klimmen en ondertussen maar hopen dat er geen zwarte beren in de buurt zaten. Aangekomen bij een rivierbedding was het ineens afgelopen en hoe we ook zochten een meer hebben we niet kunnen vinden helaas dus maar weer terug naar de grote weg. Mijn broek was nat tot aan mijn kruis doordat alles zo vochtig was. Al teruglopend stelde Letty voor om ook nog naar een ander meer met uitzicht te lopen dus zo gezegd zo gedaan maar onderweg hoorde ik de zee en zag een pad ernaartoe. En zei tegen Letty kom daar gaan we effe kijken, aangekomen zagen we dat we niet de enigen waren, en jongere Canadees verwelkomde ons met Goedemorgen welkom in het paradijs. Ik zeg oh is dit waar het is? Voor mij wel zei hij, hij was hier al anderhalve week helemaal in zijn uppie aan het chillen en dat deed hij wel vaker zei hij. Oké nice zei ik en we liepen verder naar het strand over allemaal aangespoelde bomen die daar lagen. Zittend op een boom hebben we wat gedronken en samen 3 blueberry muffins gegeten die we meegenomen hadden.
Van de jongeman kregen we nog de tip om ook naar het Avatar grove Park te gaan, daar was het ook prachtig volgens hem dus dat gaan we vanmiddag doen.

Nu na de lunch effe bijkomen en straks verder dus. Na de lunch werd effe iets later want we waren effe gaan liggen en werden pas om half vier wakker 🙈.
Dus toen snel de car gestart en op weg naar Canada’s most Gnarley Tree. De weg ging al snel over in onverharde slechte stukken maar eenmaal aangekomen na 6 km konden we dan eindelijk het bos in omhoog naar deze extreme boom. Wat meteen al opviel was dat hier hele hele grote bomen stonden waarbij onze sequoia in Steyl in het niet valt, my God wat staan hier joekels van bomen, zie foto’s.

Eenmaal terug op de camping nog effe een vuurtje op gang gestookt voordat we weer gaan eten bij Bridgemans en daar kunnen we ook internetten dus das een nobrainer 😜

Morgen alweer de lange rit terug naar Victoria en dan door naar Tsawassen de veerboot op want morgen moeten we ons campertje weer inleveren en dan zit het er weer zowat op wat betreft deze vakantie. Concluderend kan ik zeggen dat deze kant van Canada geweldig is een de mensen zijn echt awsome, allemaal vriendelijk en behulpzaam en ze leven hier een fantastisch en gelukkig leven zo te zien. Een daarmee staat deze vakantie voor mij zeker in de top drie.

Tot ziens bij onze volgende vakantie, die inmiddels alweer is geboekt, het wordt Israël Jordanië!

Groetjes,
Letty & Ton

Foto’s

4 Reacties

  1. Mat Maessen:
    23 mei 2019
    Fijn dat jij (en hopenlijk ook Letty) zo genoten hebben. En op naar de volgende bestemming. Kloosterdorp Steyl ook mooi!
  2. Loek Halferkamps:
    23 mei 2019
    Heb je die bomen allemaal op kunnen stoken?😉
    Nog een prettige terugreis gewenst en bedankt voor de mooie verhalen en foto’s. Loek
  3. Lisette:
    23 mei 2019
    Fijn dat we zo weer een beetje met jullie mee konden reizen.
    Een goede vlucht terug en tot zondag.
    Groetjes, Lisette
  4. Jules:
    24 mei 2019
    Leuke verhalen!
    Goede thuisreis!