De laatste dagen

Dag 17, 7-12-2016
Vandaag dan eindelijk naar Havana voor de laatste drie dagen, gaan we nu dan toch nog het swingende Cuba zien? Rond 1 uur bereiken we de stad en we rijden meteen door naar oud Havana voor een rondleiding en bezichtiging. En daar in een steegje in een mojitobar is het raak muziek zoals ik me Cuba had voorgesteld en veel mensen en dansen en plezier, helaas hadden we maar 20 minuten maar dat tijdslot hebben we gebroken. Na aankomst in ons Comodore hotel, wat gigantisch groot is eerst maar eens douchen, helaas zonder warm water want dat was kennelijk op. Ik ben nog steeds niet fit, verkouden en licht grieperig maar het zet voorlopig niet door. Nog even een verkenning buiten en wat drinken op het terras aan de kust alwaar ons hotel ligt. We zien een Italiaans restaurant in het hotel en besluiten daar vanavond te eten, een goede keus want de biefstuk was heerlijk en de garnalen in knoflook subliem. Het plan was om na het eten effe op bed te gaan liggen maar dat effe werd uren en toen ik wakker werd had ik het ijskoud, koorts dus. Letty geeft me drie antigrippine's en stopt me onder twee dekens maar het duurt nog uren voor ik het weer warm heb. 'S ochtends naar de vreetschuur want anders kan ik het niet noemen, Cuba wordt momenteel overstelpt met toeristen en is volledig overboekt.

Dag 18, 8-12-2016
Vanmorgen na het ontbijt om negen uur vertrokken voor een stadsbezichtiging van de haven tot het Capitool en het café alwaar Ernest Hemingway zijn papa Daiquire plachtte te drinken en hij liet het volgens Ayleen niet bij eentje. Het is niet voor niets dat een een levensgroot bronzen standbeeld op het eind van de bar van hem staat en natuurlijk wil iedereen hiermee op de foto. Het is er stervensdruk en de prijs is zes CUC per drankje, hier wordt goed geld verdiend. Havana staat op meerdere plekken in de bouwsteigers, alles wordt gerenoveerd en de regeringsgebouwen hebben voorrang zo te zien. Wij gaan na afloop terug naar het hotel want na de minste inspanning ben ik weer helemaal afgebrand dus nog maar wat proberen te slapen want vanavond wordt het laat. We gaan naar de show van de Buenavista  Social Club waar nog twee oud-leden van de band mee zullen spelen, hopelijk ben ik fit tegen die tijd, aanvang 9:30 uur en van tevoren nog effe eten.

Alles wat ik in Cuba maar verwacht van iets is in de praktijk toch weer net effe anders, je verwacht in een soort zaal of schouwburg terecht te komen maar niet in Cuba dus. Aangekomen bij een gebouw moesten we heel wat trappen op om terecht te komen in een vierkante ruimte met in de midden een open ruimte. Het podium stond ergens in een hoekje aan de zijkant en er stonden allemaal lange tafels met weinig ruimte ertussen, het zat er mutje vol en er werd gerookt, lekker voor iemand met de griep en koorts maar vooruit. Precies om half tien begon de band met spelen en het ging behoorlijk hard, met mijn laatste restje energie nog een dansje gewaagd maar toen was de pijp al ver leeg. En door de rook die ook nog eens door ventilators, want het was er bloedheet, mijn kant op blies had ik helemaal geen lucht meer.
Het betalen van het entreegeld ging ook weer op zijn Cubaans, bij binnenkomst werd er gezegd betaal maar aan de tafel dus het geld werd door een medewerkster bij iedereen verzameld. Ik betaal 60 CUC voor Letty en mij en de rest voor zichzelf natuurlijk. Na zo'n 5 minuten echter komt diezelfde mevrouw terug met de mededeling dat één iemand van ons niet betaald zou hebben en er werd naar mij gewezen. Ja jammer dan maar ik had toch echt betaald en ik kan me niet voorstellen dat er ook maar een ander iemand van ons gezelschap zo vrek zou zijn geweest om niet te betalen. Maar ze vertrouwden het niet, even later werd ik door een manager op de rug getikt of ik betaald had, jazeker zeg ik weer gedecideerd 60 CUC for me and my wife. Oké ze laten het nu maar voor wat het is maar echt lekker voelt dat niet om verdachte te zijn van zoiets, het gaat hier echt teveel om het geld en het zoveel mogelijk plukken van de toeristen, echt jammer als je, door de troep heen kijkt, hoe mooi het hier ook is. We zullen het wel nooit begrijpen hoezeer de Cubanen geleden hebben onder hun regime maar ze verdedigen het met hand en tand en Amerika wordt nog steeds vaak als de boosdoener bestempeld. Ook onze gids Ayleen heeft vaker duidelijk laten merken geen voorstander te zijn van Amerika hoewel al vele van haar vrienden of in Amerika wonen of ergens in Europa. Onkunde maakt dom natuurlijk en de waarheid bestaat niet maar een beetje meer kennis van zaken en vrije toegang tot internet, wat ze hier nog niet hebben zou kunnen helpen lijkt me. Wellicht dat Raul Castro nu de touwtjes wat meer laat vieren en komen er in 2018 echt vrije verkiezingen. 

Na drie weken Cuba ben ik wel een beetje Fidel, Che Guevara en Revolutie moe want dat is bijna het enige wat je overal tegenkomt en waar de Cubanen nog steeds massaal hun dankbaarheid aan wijden, kennelijk nog meer dan religie of wat dan ook. Maar het blijven hoe dan ook vrolijke mensen die niet veel met de rest van de wereld op hebben maar tussendoor maar wat blij zijn van de toeristen valuta.

Dag 19, 9-12-2016
Na een redelijk goede nachtrust, het heeft de hele nacht geregend en het regent nog steeds, de zee is wild en het water kolkt over de balustrade vlakbij het hotel. In de eetzaal moet je opletten waar je loopt want het plafond lekt aan alle kanten, via elk rooster loopt water naar binnen, ik eet niets dan een banaan en neem een thee want ik ben nog steeds zo slap als een dweil, zin in eten heb ik al helemaal niet.

Vandaag een vrije dag maar met dit weer ga je niet voor de lol de stad in en we weten niet hoelang het nog zal regenen, het liefst zou ik vandaag al richting Europa vliegen maar dat kan niet. Ook is er waarschijnlijk door de vele regen helemaal geen WiFi dus mijn laatste verhaal plaatsen gaat voorlopig niet lukken, nou ja dan maar pas bij thuiskomst, we zien wel. Cuba is een land om zeker nooit te vergeten maar niet alleen om alle goede redenen maar goed we kunnen het nu voorgoed afstrepen ;)

Dag 20, 10-12-2016
De koorts lijkt eindelijk iets gezakt maar heb nog niet veel energie maar wellicht dat het vooruitzicht dat we vandaag naar huis vliegen het allemaal wat draaglijker. Nog effe volhouden dus want pas vanavond om 10 uur vertrekt het vliegtuig. Om 12 uur moeten we van de kamer af en dan is het countdown voor vervoer naar het vliegveld.
Van onze laatste CUCs eten we nog een laatste keer bij onze pizzatent in het hotel en nu is het wachten om te vertrekken naar het vliegveld. Eenmaal daar aangekomen gaat het inchecken muy rapido maar na de paspoort controle en de controle van onszelf en de handbagage is het wederom afwachten vooraleer we kunnen boarden. De vertrektijd staat gepland om 10 voor 10 en ongeveer een half uur eerder zullen ze wel beginnen met boarden. Dus nog ongeveer anderhalf uur wachten en dan is het nog 8:45 uur vliegen naar Madrid.

Helaas pas om 11 uur gaan we boarden, er was iets van een staking of zo wat niet echt duidelijk werd maar om 23:20 uur vertrokken we dan echt. Rond half twee lokale tijd landen we in Madrid en dan wordt het rennen om nog onze aansluitende vlucht te halen naar Amsterdam, we zullen zien of dat lukt.

Ten slotte: is Cuba een vergissing geweest? Nee dat zeker niet want juist van een reis die tegenvalt door wat dan ook leer je dingen. Het begrip communisme bijvoorbeeld kende ik alleen uit de schoolboeken maar door te beleven wat dat is en hoe dat voelt is toch net effe anders. Wij zijn rijke mensen, rijker dan we ooit zullen weten of beseffen en we moeten blij zijn met onze democratie in NL omdat we de luxe hebben om te klagen. Als er één volk redenen heeft om te klagen zijn het de Cubanen maar wat doen zij, zij klagen niet en noemen het speciaal en handelen naar gelang de situatie om te overleven. Dat zij daarvoor dingen moeten doen die wij onorthodox vinden is hypocriet van ons natuurlijk, maar wie zijn wij om te oordelen?

The world is a book and those who don't travel reed only the first page.

Letty & Ton

Voor alle foto's ga naar: Fotoalbum