Maui vrijdag 15 september

Oh jee waar waren we gebleven, alweer bijna een week geleden en inmiddels zit ons verblijf hier op (Maui) er alweer op. Maar vandaag hebben we een rustdag zodat ik effe tijd heb om weer eens een update te schrijven wat we zoal gedaan hebben de afgelopen tijd. Vorige week vrijdag nog wat rondgereden op zoek naar een wandeling om het eiland Honolulu verder te verkennen. Uiteindelijk vonden we een wandeling die leidde naar een vuurtoren, in de brandende zon, overdag is het hier zo'n 30 graden in de schaduw, dus in de zon voel je je net een kip aan het spit 🥵. Gelukkig heb ik mijn camelback meegenomen zodat we voldoende water mee kunnen nemen om niet te verdorsten. Waar we eerst naar op zoek waren konden we niet echt vinden en hebben we door e.o.a. dorre Wereldtuin gelopen waar bomen en planten van over de hele wereld te zien waren.

Op zaterdag 10 september rijden we richting het noorden voor een bezoek aan Waimea Valley, eenmaal daar aangekomen was het ons de entreeprijs (25 dollar p.p.) voor de wandeling naar de waterval niet waard en hebben we nog de lokale markt bezocht waar vele lokale mensen hun waar ten toon spreiden. En waar kinderen konden knutselen met de harde schaal van kokosnoten. Daarna nog een bezoekje door het dorp aldaar met vele winkeltjes en een gigantische kippen BBQ. In de buurt lag nog de Dole ananas plantage, één van de oudste en nog enige resterende ananasplantages door hier nog bestaat. Natuurlijk met een gigantische giftshop en dito prullaria maar ook met een bezichtiging van de plantage met een treintje waar we geen gebruik van gemaakt hebben, alweer de hoge prijs niet waard volgens ons. Maar over duur gesproken, alles is hier duur, de prijzen in de supermarkt bijvoorbeeld staan niet in verhouding met die van bij ons. Voor een normaal brood betaal je 6 tot 12,50 dollar, broodbeleg is bijna niet te betalen dus we hebben hier een paar dagen ontbeten met enkel pindakaas en die kostte alleen al $ 5,49 🥴 maar qua begroting van Letty zitten we nog steeds goed al doen we daarvoor afentoe wel wat concessies 😬. Zo zijn we een paar dagen niet uit gaan eten maar hebben in ons appartement alhier (Kamaole Sands) waar we nu zitten alles voorradig om zelf wat lekkers op tafel te zetten en met wat blikken bier uit de supermarkt voor de lekkere dorst 😋. Smaakt vaak nog beter ook dan het fastfood wat je hier enkel kunt kopen in de restaurants. Alleen voor het ontbijt gaan we soms naar de Subway de broodjes daar zijn overheerlijk en de koffie ook.

Zondag 10 september hadden we na boeking ons bezoek aan Pearle Harbor, stipt 10 uur werden we opgehaald door een open dubbeldeks bus met onze Hawaïaanse chauffeur waarvan ik de naam niet meer weet laat staan zou kunnen uitspreken maar volgens hem betekende dit in het Engels 'Handsome'. Hij vertelde ellenlange verhalen over de geschiedenis van Hawaï een het Hawaïaanse volk, interessant en we hebben weer wat bijgeleerd hoe de Amerikanen uiteindelijk op slinkse wijze het land ingepikt hebben. Voorheen bestond er namelijk geen privé bezit en alles werd gedeeld en ze hadden een koning of koningin. Maar ik geloof dat in 1959 de laatste koningin werd afgezet en Hawaï een Amerikaanse staat werd. 

Pearle Harbor is nog steeds militair bezit en dus was ook hier zodat alles verboden om mee naar binnen te nemen, rugzakken, tasjes, heuptasjes allemaal verboden. Verder geen fysieke controle bij de ingang gelukkig maar wij waren goed gewaarschuwd al bij de boeking dus we hadden niks bij ons dan de telefoon, portemonnee en water maar dit kon je gelukkig ook aldaar kopen. Een dat was nodig ook want weer was het bloedheet, het zou eens niet. Met een boot werd onze groep naar de gezonken SS Arizona gevaren waarin nog steeds de resten liggen van zo'n 800 bemanningsleden die toen verdronken zijn. De Jappen hadden een gewaagd plan in elkaar gezet om Pearle Harbor met een verrassingsaanval te bombarderen om zo hun invloed in het gebied rond Japan lam te leggen. Bang als ze waren voor de Amerikanen die zo alle olievoorraden en andere grondstoffen zouden kunnen gaan opeisen. En aldus geschiedde, en door een foute inschatting van de Amerikanen die hun vliegtuigen aan zagen voor die van henzelf kon de verrassingsaanval voor zoveel doden en militaire schade veroorzaken dat Amerika daar tot op heden de pijn van voelt. Doden die Japan later door de twee atoombommen op Hiroshima een Nagasaki duizendmaal terug betaald heeft gekregen maar toch oorlog is en was altijd al verschrikkelijk met alle doden en ellende van dien voor hen die overleven en weer door moeten. Ongelooflijk natuurlijk maar nog steeds actueel zelfs nu weer in Europa met Rusland en Oekraïne.

Maandag 11 september vliegen we van Honolulu naar Kahului op Maui, de vlucht van Honolulu naar Kahului duurde nog geen half uur en na het oppikken van onze huurauto door naar ons nieuwe verblijf voor 5 dagen. Zoals al eerder verteld dit keer geen hotel maar een compleet appartement, lekker groot met twee badkamers, een wasmachine en droger die nu goed van pas komt want we gebruiken met dit weer meer ondergoed en T-shirts dan voorzien. Dus na vandaag is alles weer fris en klaar voor de rest van de reis. Dinsdag 12 september op pad geweest voor de drie uur durende rit naar Hana via Hana hiway ook wel the road to Hana genoemd, bekend van zijn honderden bochten en vele attracties om onderweg te bezichtigen. Prachtig om te rijden maar ook lastig door soms smalle wegen en bruggen maar vooral ook door de wisselende schaduw en zon waardoor ik soms slecht zicht had. Onderweg her en der gestopt om foto's te maken of een koffie te drinken. Het was deze dag prachtig zonnig met soms een buitje of mistregen vanaf de zee, heel apart. We zijn vandaag niet tot Hana doorgereden want dezelfde slingerweg moesten we ook nog terug om een andere keer terug te gaan om naar de Hana lava tubes te gaan. Eenmaal terug bij ons resort nog effe een duik genomen in het zwembad om nog wat te relaxen na deze vermoeiende rit van drie uur heen en ook weer drie uur terug.

Eergisteren woensdag 13 september naar het nationale park Haleakala gereden alwaar we naar een hoogte van zo'n 10.000 voet stegen met de auto tot boven de wolken waar het weer prachtig zonnig was en de temperatuur toch nog een aangename 20 graden Celsius. Aldaar wat rond gekeken en een stuk van de beklimming af en opgelopen, genaamd de sliding Sands, mensen kunnen hier ook te voet omhoog maar voor ons was dit stukje al meer dan genoeg. Je ziet hier de desolate echte vulkanische oorsprong van Maui en hoe het ontstaan is door miljoenen jaren oude uitbarstingen van vulkanen waardoor alle eilanden hier, zo'n 160 in totaal maar een paar groot genoeg voor mensen om te wonen. Op Honolulu wonen de meeste mensen en is ook de geboorteplaats van Barack Obama trouwens. Maui is kleiner maar mooier qua natuur, de ene keer prachtig groen en elders heel dor maar veel gebruikt voor veeteelt, we zien koeien, geiten en schapen. Lahaina en de stad Lahaina zijn voorlopig gesloten tot 4 oktober, da's jammer maar helaas want daar hadden we natuurlijk graag naar toe gewild maar de enorme verwoestende brand aldaar heeft daar een stokje voor gestoken.

Gisteren donderdag 14 september vroeg vertrokken voor nogmaals the road to Hana maar nu voor een bezoek aan the lava cave, een grot ontstaan door de lava die zich een weg naar buiten heeft gezocht destijds en waar je zonder zaklamp niks te zoeken hebt want eenmaal binnen en je doet de zaklamp uit zie je geen hand meer voor ogen, heel apart en mooi om gezien te hebben. Weer heel anders dan alle andere grotten die we al over de wereld gezien hebben. Daarna verder op weg weer naar het Kipahulu Park waar we nu met onze permit, die drie dagen geldig was gratis naar binnen konden. Hier lagen nog wat leuke plekken en wandelingen om te doen al was het vandaag geen Walk in the Park want het weer was slecht, veel regenbuien niet koud maar meer het gevoel van een tropisch regenwoud. Alhier hebben we twee wandelingen gemaakt één genaamd Kūloa Point Trail, en rondwandeling naar de watervallen en de andere genaamd Pīpīwai Trail naar meerdere viewpoints waar we tot aan het bamboo forest zijn gelopen en toen weer rechtsomkeers want het was een gevaarlijk en slippery pad over gladde stenen, wortels en modderige paadjes. Met de regenjas aan werd je zeiknat van de hitte dus die hebben we op een gegeven moment maar uitgedaan, nat werd je toch wel.

Daarna verder naar Hana waar verder niet veel bijzonders te zien was eigenlijk en we nemen de weg onderlangs terug via het National Park terug naar ons verblijf. Deze weg was weer veel anders dan bovenlangs en vaak heel slecht of gewoon een zandweg, hij ging ook veel meer op en af waardoor je soms het gevoel kreeg dat je in een achtbaan zat en Letty werd het soms teveel 🤢 waardoor ik maar wat gas terug genomen heb en met de ramen open ging het alweer snel wat beter. S'avonds thuis gegeten en naar bed, vandaag dus een rustdag met wellicht nog een duik in het zwembad en morgen 16 september verhuizen we alweer naar Kauai het meest noordelijke eiland wat we bezoeken voor 4 nachten.

Dus tot dan met wellicht weer nieuwe verhalen en ik mag mijn zus alvast feliciteren want hoewel het hier pas 13:40 uur en nog steeds 15 september mag zij vandaag/morgen 64 kaarsjes uitblazen dus alvast Van Harte Gefeliciteerd van ons allebei 🥳🎂

Groetjes L&T 👋👋