Save the best for last

Vandaag is het zondag 24 september alweer onze een na laatste dag hier want morgenavond laat verlaten we Hawaii via San Francisco terug naar Nederland. Dit wordt een vrij lange zit plus bijna acht uur wachttijd in San Francisco om dan op 27 september in de ochtend aan te komen op Schiphol, en dan nog  even met de auto naar huis. Maar voor het zover is nog effe vertellen wat we hier op Big Island hebben gezien en gedaan.

Na de late aankomst op 20 september eerst weer de huurauto opgehaald, dat gaat hier eigenlijk best apart, je gaat vanaf het vliegveld naar de desk, al of niet met een shuttlebus en geeft je rijbewijs en credit card. Daarna teken je wat papieren en daarmee ga je naar buiten naar een andere medewerker van Alamo en die zegt zoek er maar één uit daar in die rij waar er staat middle-class. Deze keer stonden er niet de gebruikelijke Nissan sedans of Toyota's maar ook een paar heuse Ford Mustangs Cabrio dus mijn keus was snel gemaakt, die neem ik. Daarna nog anderhalf uur rijden door het donker dwars over het eiland waar de weg in het begin steeds geleidelijk aan omhoog loopt en daarna weer naar beneden naar Hilo an de oostkust waar we nu zitten in ons luxe hotel. Snel nog een biertje aan de bar en meteen door naar bed.

Donderdag 21 september rijden we naar het noorden naar het Volcanoes National Park, je weet wel dat is daar waar onlangs nog een vulkaan actief was van 10 t/m 17 september. Dit is nog steeds de actiefste vulkaan ter wereld met gemiddeld zo'n drie uitbarstingen per jaar, helaas voor ons net voorbij anders hadden we dit spektakel live kunnen aanschouwen. Wat nu restte voor ons was nog de hete stoom die er no uit omhoog kwam. Dat Hawaï volledig uit vulkanen ontstaan is werd ons hier allemaal uitgelegd met name tijdens een filmpje in de bioscoop van het Visitor Center. Allereerst gingen we dus een kijkje nemen bij de onlangs nog actieve vulkaan, gigantisch groot in oppervlakte en mooi om te zien. Na daar wat rondgelopen te hebben en de nodige foto's verder naar de andere (oudere) vulkaan gebieden in de buurt, allemaal met de auto te bereiken om ter plekke te parkeren en verder te lopen. Bij één vulkaan hebben we het Kīlaue Iki Trail gelopen, een rondgang van bovenaf dat je naar beneden brengt tot op het gesmolten lava. Zo groot en immens dat je het bijna niet kunt bevatten wat hier ooit aan natuurkrachten gespeelt moeten hebben maar prachtig om te ervaren en te zien. We rijden verder naar het einde van de weg tot aan zee, onderweg lopen we nog een paar waar vroeger ooit de oorspronkelijke bewoners van Hawaï gewoond hebben. En waar zij een soort van tekeningen uitgehouwen in de lava hebben achter gelaten, het waait hier flink en ik moet er niet aan denken hoe het geweest moet zijn om in dit klimaat te hebben moeten overleven maar kennelijk is het hun gelukt. De eerste Hawaïaanse kwamen met boten vanaf het Polinesische gebied wat ook te zien is aan hun uiterlijk, heden ten dage is nog maar zo'n 10 procent van oorspronkelijke afkomst maar je herkent ze meteen. De mannen, en ook vrouwen veelal voorzien van kenmerkende tattoo's en herkenbare zwarte haren en uiterlijk. Verder wonen hier mensen van allerlei komaf, Mexicanen, Chinezen, Vietnamezen enzovoort en Amerikanen natuurlijk waarvan velen hier op de eilanden ook een vakantiehuisje hebben.

Op vrijdag 22 september besluiten we te gaan snorkelen in Kona, daarvoor moesten we eerst weer terug de lange weg terug naar het westen. Bij snorkel Bob's wat Snorkel Gear gehuurd en toen naar Kahalu'u Beach Park, een prima plek voor beginners aldus Bob zelf. Hier zou je zelfs ook met wat geluk en schildpad kunnen zien in de zee maar dat geluk hadden we niet. Maar wat we wel gezien hebben was een keur aan prachtige tropische vissen die langs je heen en veelal onder je in scholen of alleen in alle pracht en paal te zien waren. Nog geen tien meter in de zee zag je ze al totaal niet bang voor al die rare wezens die naar ze aan het kijken waren. Jammer genoeg had ik geen onderwatercamera maar alleen een foto van een bord waarop een aantal voorbeelden staan van de vissen die hier voorkomen, echt prachtig om te zien.

Gisteren alhier nog naar Richardson Beach gereden waar vaker schildpadden te zien zouden zijn maar helaas ook vandaag geen schildpad te zien, ik heb wel nog wat gezwommen in de zee maar zonder snorkel zie je niet veel onder water. De rest van de dag geluierd en een ijsje gegeten bij de mcdrek een mcflurry geheten maar die zijn dan weer wel lekker. Daarna nog een snelle hap bij de dichtbij gelegen Taco Bell, het is hier de enige manier om goedkoop wat eten binnen te krijgen want echte normale restaurants zie je hier niet of zijn heel duur zoals hier in het hotel bijvoorbeeld. Het is allemaal fast food spul en de meesten hier gaan via de drive-in want dan hoeven ze niet de auto uit namelijk, zo ook bij de Starbucks bijvoorbeeld. Wij niet wij parkeren de auto gaan naar binnen en hebben wellicht nog sneller onze cappuccino dan alle auto's die in lange rijen staan te wachten maar dat is de American way denk ik.

Na vanmorgen ons gebruikelijke broodje van de Subway en cappuccino bij de Starbucks nog even door het park gelopen hier vlak voor het hotel gelegen in een baai van de  stille of ook wel grote oceaan genoemd. Vanmiddag nog effe het zwembad in van het hotel en dan zit het grootste deel van deze reis erop dus geniet nog effe van de foto's die ik zo nog effe moet posten en tot ziens in Nederland ons kleine kikkerlandje ✈️👋👋

Aloha L&T 🌺✅