Gearriveerd in Peking

Dag 20, 14-9-2018 
Vanmorgen weer vroeg uit de veren want om 6:25 uur staat het busje klaar om ons naar het treinstation te brengen. We krijgen nog een ontbijtpakketje mee om in de, ditmaal Chinese trein op te peuzelen. We zitten weer bij Tobias en Roy in de coupé in wagon 9, bijna op het einde van de trein. De restauratiewagon begeeft zich helemaal vooraan achter de locomotief dus zo krijgen we toch nog wat lichaamsbeweging. Het is wel een hele mooie oude nostalgisch uitziende wagon die je terug doet denken aan de tijden van weleer over de Trans Siberië Express. Na een noedelsoepje en twee biertjes voor mij en een salade voor Letty zijn we meteen van onze laatste Mongoolse Tugriks af, het restant mag ik in euro’s betalen. Het grootste biljet is overigens 20000, bijna 7 euro, en ik had er aan het begin 400000 gepind maar omdat hier heel veel excursies inclusief waren kwam ik nauwelijks van die krengen af. Gelukkig kon ik er nog 100000 verkopen aan Paul, die er te weinig ingeslagen had kennelijk, zodat we nu toch precies uitkwamen. Want je kunt er buiten Mongolië niets mee behalve gebruiken om de haard aan te stoken of zoiets. 

De trein gaat niet hard en de reis naar de Chinese grens duurt lang, om zes uur wil ik nog even wat eten. Bij aankomst in de restauratiewagon zit het bomvol en het is even wachten op de bediening, als die eindelijk komt na een half uur krijgen we de mededeling dat ze gaan sluiten want we naderen de Mongoolse grens. Ik kan nog net een biertje om mee te nemen kopen maar eten zit er niet meer in. Eenmaal bij de grens om 19:00 uur worden onze paspoorten weer ingenomen en na één uur en veertig minuten krijgen we ze weer terug en vertrekken we naar de Chinese grens. Daar aangekomen na negen uur moeten we allemaal met bagage en alles wat we bij ons hebben de trein uit en na nogmaals een formulier ingevuld te hebben mogen we langs de paspoort en bagage controle. Die paspoort controle ging overigens heel modern inclusief vinger en gezichtsscan en ging vrij vlot. Daarna echter begon het lange wachten, we zitten hier nu in een soort wachthal te wachten op ons vertrek, het onderstel van de trein moet namelijk vervangen worden want het Chinese spoor heeft een andere breedte als dat van Rusland en Mongolië. Vroeger was dit een attractie om te zien maar tegenwoordig mag dit helaas niet meer. Er is hier verder alleen een toilet en verder niets, geen restaurant of bar waar je wat kan kopen. Alleen aan de achterkant buiten achter het hek staan wat straatverkopers met wat eten en drinken maar zij accepteren alleen Tugriks en die waren dus net op. Gelukkig heeft Paul er nog 20000 over en kan ik mijn eerste Chinese biertje kopen, ik koop er gelijk vier zodat Tobias en Roy ook alvast kunnen proeven. 

De verwachting is dat we rond half twee weer verder kunnen naar niets is nog zeker, afijn we zien wel. 

Ni hao 

Dag 21, 15-9-2018 
Om half twee mogen we inderdaad weer de trein in en kunnen we onze bedden opmaken voor de nacht. Om twee uur zet alles zich weer in beweging en iedereen ligt al bijna te slapen, om half zeven moet ik er even uit voor een toiletbezoek maar daarna slaap ik door tot half tien. Ik zie China voor het eerst met daglicht en ik moet zeggen dat ziet er qua uitzicht al heel wat beter en gevarieerder uit dan Rusland en Mongolië. In Rusland was het enige wat je zag berkenbomen en in Mongolië was het alleen maar steppen en hier en daar wat kleine bergruggen. Hier zien we veel meer bomen van diverse soorten, op kleine schaal, landbouw, mais, rijst, groente en af en toe wat zonnebloemen plus industrie en bruggenbouw. Verder veel kleine boerendorpjes met kleine huisjes en één keer een hele grote stad met mega veel grote flats. Nog drie uur tot Peking en dan effe opfrissen in het hotel want met zijn allen in zo’n warme trein is niet goed voor de hygiëne, geen douches, redelijke wc’s en per wagon twee wasbakjes met koud water. Verder is er ook nog een heet watertap waarmee je zelf thee kunt maken of noudlesoup, hier overal te koop en het smaakt ook nog eens prima. 

Wat verder opvalt zijn veel windmolens en grote velden zonnepanelen voor de benodigde groene energie, anderhalf miljard Chinezen verbruiken natuurlijk behoorlijk wat energie lijkt me. Precies om 14:36 uur, 6 minuten te laat (schande), komen we aan op het Centraal station van Peking. Buiten wacht ons iemand op die ons naar busjes brengt die ons verder vervoeren naar ons hotel, het King Parkview hotel. We worden ergens afgezet en hij wijst een straat in, de rest moeten we lopen, na effe zoeken vinden we de entree en de receptie. Het duurt effe maar dan krijgen we de bevestiging, nog effe 200 yuan borg aftikken voor de sleutels en we hebben een kamer inclusief dubbel bed, koelkast (leeg), en een kluis. Eerst douchen en dan effe geld pinnen plus wat eten, China here we come! 

Groetjes, 

Letty en Ton