Naar Mongolië en Ulaanbaatar

Dag 8+9, 2+3-9-2018 
Om half zes ging de wekker om tijd te hebben voor een douche en het ontbijt alleen één probleempje, in het hele hotel was geen stroom. Dus toen maar m.b.v. onze hoofdlampjes alvast begonnen aan een douche en inpakken van de koffers, na een minuut of vijftien was er weer stroom en konden we met de lift naar beneden vanaf de 5e etage. Begane grond is overal nummer 1 en het ontbijt was in de kelder, daarna weer naar boven en met koffers en al weer naar beneden voor de transfer naar het station. Deze keer geen controle maar alleen tickets laten zien en naar de aangewezen coupé. 
We zitten weer bij Tobias en Roy onze jonge metgezellen uit de buurt van Amsterdam, gezellige jongens en zeker Roy is een figuur apart, daarover thuis meer. 

Stipt (8:08u) op tijd vertrekt ook deze trein weer met bestemming Ulaanbaatar in Mongolië. Rond acht uur ’s Avonds bereiken we de grens van Rusland en dan volgt een zeer strenge controle met achtereenvolgens een douanebeambte die onze paspoorten grondig controleert daarna een mannetje die in het Engels nog wat vragen stelt en nogmaals naar de paspoorten kijkt. Daarna een controle met een drugshond en toen nog een mannetje die met een zaklamp de hele coupé doorzoekt of de hond misschien toch iets gemist heeft. En dit zo de hele lange trein door dus dit duurde wel effe, twee uur later rond 10 uur ’s Avonds ging de trein verder door eerst een stuk niemandsland en om half elf kwamen we aan bij de Mongoolse grens, deze controle ging iets sneller maar duurde toch ook nog anderhalf uur waarna we pas na twaalven ’s nachts vertrokken naar Ulaanbaatar. Daar kwamen we echter weer stipt op tijd aan om 6:50 uur. Het is zo vroeg nog behoorlijk fris, 4 graden Celsius maar dit is wel welkom na de warmte in de trein. 

Op het perron werden we hartelijk welkom geheten door onze gids Engea (Inge) die ons direct meenam naar de bus, eerst nog wat Tugriks pinnen (400.000) om precies te zijn want veel hebben we hier niet nodig. Na een hobbelige rit van een paar uur kwamen we aan bij ons eco gerkamp waar we 2 nachten zullen verblijven. Eerst nog een lekker ontbijtje met een gebakken eitje en daarna vrij. Letty en ik besloten om niet mee te gaan naar het monument van Genghis Khan wat hier 30 km verderop ergens te vinden is maar in plaats daarvan alhier een verkennende rondwandeling te maken de bergen in. We zitten hier al behoorlijk op hoogte (1500m) dus dat was al behoorlijk aanpoten om boven te komen maar het uitzicht was dan ook prachtig en verder niemand in de buurt, alleen wat koeien, sprinkhanen, koeien en vliegen. 

Omdat er morgen slecht weer verwacht wordt gaan we vanmiddag de wandeling met gids doen ipv morgenmiddag. Na de lunch vertrekken we en uiteindelijk komen we aan bij een boeddhisten tempel, eerst nog even honderd trappen op en de schoenen uit en dan mogen we naar binnen. Buiten zien we een monnik zoals we die allemaal kennen van tv, kaal hoofd en een rood gewaad aan. Binnen vele foto’s van de dalai lama en een en al kleuren, boeddhisten komen hier om te mediteren en wij worden uitgenodigd om het ook eens te proberen. Maar door alle geluiden van andere mensen om ons heen is dat vergeefse moeite. We gaan terug met de bus over wederom verschrikkelijk slechte hobbelige wegen en om 7 uur ’s Avonds is het diner, voor Letty iets vegetarisch en wij krijgen rundvlees met groente en gebakken aardappelen, de smaak is prima voor in de bushbush. 

Na het eten worden we uitgenodigd om nog wat Mongolische spelletjes te doen met botten van schapen en geiten, natuurlijk wint de gids want zij is het meest bedreven. We praten gezellig nog weer na met zijn achten en gaan om 10 uur naar bed. Het koelt ’s nachts af tot net boven het vriespunt maar ons houtkacheltje brandt alweer dus koud zullen we het niet krijgen. 

Dag 10, 4-9-2018 
Om zes uur word ik wakker van het mannetje wat de houtkachel nog eens komt opstoken, daarna blijf ik liggen tot kwart voor negen want om 9 uur is het ontbijt. De weersvoorspelling blijkt te kloppen want het regent al en dat doet het nu om 13:00 uur nog steeds en de verwachting is dat het blijft regenen tot 16:00 uur en de temperatuur komt niet boven de 7 graden vandaag. 

Rond vier stipt het inderdaad met regenen en ik besluit naar de eetzaal te gaan, daar zitten Ad en zijn vriendin, Roy en Tobias te kaarten, eenendertigen welteverstaan, en spel dat ik niet ken maar ik krijg een spoedcursus en na inleg van 25 Roebel kan ik ook meedoen. Lang verhaal kort, natuurlijk win ik niet maar wordt het tweede, weg 25 Roebel, naja boeie! We drinken nog waar blikken bier om de tijd te doden tot het diner om 19:00 uur totdat eer ineens nieuwe gasten binnen komen. Het is een Duits stel die met een auto (Peugeot 206) vanuit Duitsland helemaal via de zijderoute in 55 dagen naar Mongolië gereden zijn. Ik weet zo 1 2 3 niet hoeveel kilometer dat is maar da’s hoe dan ook een knap staaltje en dat ook nog zonder één platte band, hulde! Hun eindbestemming is Ulan Ude maar ze dachten erover om via Rusland weer terug te rijden naar Duitsland om financiële redenen, OMG hoed af! 

Dag 11, 5-9-2018 
Om 8 uur ontbijt want om half negen staat de terugrit naar Ulaanbaatar gepland. Door alle files komen we pas na bijna twee uur aan bij het hotel daarna meteen door met onze gids en bus voor onze stadstour in Ulaanbaatar. Eerst naar een boeddhistische tempel met een beeld van Boeddha van 21 meter hoog daarna naar de Ger fabriek waar ze dus de bekende Ger tenten maken. Daarna een super lekkere lunch in een Mongools BBQ (soort wok) restaurant en daarna naar het museum waar we de hele historie van Mongolië te zien en horen kregen. Iets teveel van het goede om allemaal te onthouden maar goed, we weten nu iets meer van het Mongoolse rijk. Daarna moesten we ons nog haasten om op tijd te zijn voor de folklore voorstelling met Mongoolse keelzang, dit was verrassend prachtig en kundig en verder een hele mooie voorstelling van zang en dans en een hele lenige Mongoolse jongedame! 

Morgen vroeg op en verder voor een week Gobi woestijn en elke nacht een andere Gertent dus dat betekend wederom een week offline, tot wifi’s dus! 

Groetjes, 
Letty & Ton